Edward Raczyński, polski dyplomata, m.in. ambasador RP w Londynie (1934—1945), a także założyciel i członek (1954—1972) opozycyjnej wobec Rządu Rzeczpospolitej Polskiej na Uchodźctwie Rady Trzech, należał do tych osób, których zdanie i pomoc Jan Nowak-Jeziorański cenił sobie najbardziej. Raczyński uczestniczył w działaniach prowadzących do powstania Rozgłośni, a z czasem stał się „niezawodnym w każdej potrzebie sojusznikiem” i powiernikiem Nowaka. Pozycja Raczyńskiego i jego wpływy wśród emigracji sprawiły, że dyrektor często prosił go o przysługi, które ambasador na ogół chętnie spełniał.

W latach 1952–1975 Nowak i jego radiowi współpracownicy wymienili z Raczyńskim blisko 350 listów, w których omawiano najważniejsze sprawy Rozgłośni. Niektórym listom nadawano status „poufnych”, inne opisane zostały jako „ściśle poufne”, jeszcze inne Nowak opatrywał dopiskiem „osobiste”.

Trzeci tom Dokumentów i materiałów do dziejów Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa zbiera całą zachowaną korespondencję Nowaka z Raczyńskim i stanowi niezwykłe świadectwo życia polskiej emigracji w latach, gdy Nowak kierował Radiostacją.